ΣΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ «ΓΙΑΤΙ» ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ...

Η «ευλογία» του πόνου

Ευλογημένα «γιατί»! Τα καθαγίασε ο Ίδιος ο Χριστός στο σταυρό: «Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί μὲ ἐγκατέλιπες;».

Θεέ μου, γιατί μου το έκανες αυτό; Τι σου έκανα; Δεν είμαι ο Υιός σου; Το ίδιο ακριβώς ερώτημα με το δικό μου και έμεινε και αυτό αναπάντητο. Έμεινε αναπάντητο στα φαινόμενα. Τα γεγονότα όμως φανέρωσαν την απάντηση.

Τέτοια πολλά «γιατί» βγήκαν και από το στόμα του πολύαθλου Ιώβ ή τη γραφίδα του τραυματισμένου Δαυίδ, δύο ανθρώπων που οι τραγικοί θάνατοι των παιδιών τους σφράγισαν το πέρασμά τους από την ιστορία και που μας παρουσιάζονται συχνά ως τα μοναδικά πρότυπα πίστης, εγκαρτέρησης και υπομονής.

Η μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης μόλις πέρασε

Χριστούγεννα εορτάσαμε, και γι’ αυτό τον λόγο χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε που ο Θεός έγινε άνθρωπος, χαιρόμαστε που μπορούμε και εμείς να ελπίζουμε, όχι απλά στην αποκατάσταση της φύσης μας αλλά στην μεταμόρφωσή της από ανθρώπινη σε κατά χάριν θεανθρώπινη.

Και όμως…πόσοι από εμάς αυτές τις ημέρες χαιρόμαστε γι’ αυτόν τον λόγο; Γιατί εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε; Γιατί λέμε ευχές ο ένας στον άλλο; Επειδή απλά οι ημέρες το απαιτούν;

Δυστυχώς, πολλές φορές, σχεδόν όλοι μας χανόμαστε μέσα στην παραζάλη του πανηγυριού και βάζουμε στην άκρη τον λόγο του πανηγυριού! Ξεχνούμε τον λόγο της εορτής και κρατάμε μόνο την εορτή.

Εορτάζοντες την 27ην του μηνός Δεκεμβρίου

Εορτάζοντες την  27ην του μηνός Δεκεμβρίου Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Γραπτός Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Α' Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης Ο ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο Τριγλινός Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ, ο γιος του ΦΩΤΕΙΝΟΣ & ΟΙ ΑΓΙΟΙ 70 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του

«Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται».

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

Η γέννηση του Κυρίου Ιησού Χριστού

Του Σεβ. Μητροπολίτης Καισαριανής κ. Δανιήλ | Romfea.gr

᾽Ιδοὺ καλούμεθα ἀπὸ τὴν ἁγία ᾽Εκκλησία μας νά ἑορτάσουμε τὴν κατά τόν ἅγιο ᾽Ιωάννη τὸν Χρυσόστομο «μητρόπολιν τῶν ἑορτῶν» (Ἰωάννου Χρυσοστόμου PG 48, 752), τὴν Χριστοῦ γέννηση.

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀδυνατοῦν νὰ ἀντιληφθοῦν τὸ νόημα τῆς μεγάλης ἑορτῆς. Παραμένουν στὰ ἐξωτερικά, στὰ φανταχτερά ποὺ ξεγελοῦν τὶς αἰσθήσεις, ἐνῶ ὁ πλοῦτος τῆς ἑορτῆς ἀποκαλύπτεται σ᾽ ὅσους προσέλθουν μὲ ταπείνωση. Θὰ ὑπογραμμίσουμε γιὰ τὴν ἑορτὴ ὅτι:  

Η κεντρική ιδέα των Χριστουγέννων

Η συνάντηση των Ποιμένων με τον νεογέννητο Χριστό σε σταύλο ταπεινό μπορεί με άνεση να χαρακτηρισθεί ως η συνάντηση όλων των αιώνων. Πρωτοεμφανίζεται ο Χριστός σε άσημους βοσκούς και μέσω αυτών θα κάνει σημαντική την ζωή των ανθρώπων, θα δώσει ειρήνη στην γη και αγάπη στους ανθρώπους.¹ 

Το τραγούδι των αγγέλων δίνει την απάντηση στο ερώτημα τι έλειπε από την ανθρωπότητα και τι έφερε ο Χριστός στην γη με την ενανθρώπισή του. Είναι θέμα πια επιλογών, ατομικών ή συλλογικών, κατά πόσο θα μείνει σύνθημα ουράνιο ή ρομαντική αναζήτηση. 

Η σημασία της Γεννήσεως του Χριστού για τον σημερινό άνθρωπο

Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από τα Χριστούγεννα, παρμένο από την αρχή του ευαγγελίου του Ματθαίου, περιέχει την κατά σάρκα γενεαλογία του Χρι­στού και εν συνεχεία την οικονομία του Θεού για την εκ Πνεύματος Αγίου και εκ της Παρθένου Μαρίας γέννησή του (Ματθ. 1, 1-25).

Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας

Είναι όμορφο να διαβάζεις δυο ωραίες σε περιεχόμενο σελίδες. Να θαυμάζεις μια ανθισμένη γλάστρα ή να απολαμβάνεις μια δύση ηλίου. Όμορφο είναι να δέχεσαι ένα αγνό χαμόγελο. Να φέρνεις στο νου μια σκέψη ελπίδας, να οραματίζεσαι ένα αύριο καλύτερο.

Είναι ωραίο να αναπαύεται μ’ ευγνωμοσύνη το μάτι σου πάνω στην καθαρή μοκέτα του δωματίου ή στο συγυρισμένο συρτάρι σου, αλλά και ν’ απολαμβάνεις -γιατί όχι;- μια πετυχημένη λιχουδιά.

Είν' όμορφο να προσπαθείς να μη σε κουράζει η σκέψη της ανημπόριας που περνάς, γιατί αύριο θα 'χεις λάβει «συν τω πειρασμό και την έκβαση» με τη δύναμή Του.

Διαλεκτική σχέση Θρησκείας και Επιστήμης

Ἡ σχέση Ἐπιστήμης καί Θρησκείας καί ἡ διαλεκτική τους δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ ὀρθά, χωρίς μία σαφῆ ὁριοθέτηση ἀλλά καί μέ τήν συνακόλουθη ἐξέλιξη τῆς στάσης τους. Ἀρχικά θά πρέπει νά ὁμολογήσουμε, ὅτι ἡ σχέση αὐτή πέρασε μέ βίαιο τρόπο ἀπό τήν μορφή τῆς ἀλληλοπεριχώρησης καί τοῦ διαλόγου στή πολεμική καί στή συγκρουσιακή ἀντιπαράθεση.

Ο Άγιος Διονύσιος ο Νέος, ο Ζακυνθινός Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης

Γέννηση και παιδεία
Ο θαυμαστός αυτός ιεράρχης γεννήθηκε στο ξακουστό νησί της Ζακύνθου, από τους ευγενέστερους, πλουσιότερους και ενδοξότερους άρχοντες της πόλης αυτής. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μώκιος, από το γένος των Σηκούρων, και η μητέρα του Παυλίνα, άνηκε στο γένος των Βαλβίων, που ήταν άρχοντες της γαληνοτάτης αριστοκρατίας των Ενετών. Όταν απογαλακτίσθηκε και έφτασε σε ηλικία για μάθηση, οι γονείς του τον ανέθεσαν σε θεοσεβείς και σοφούς δασκάλους, από τους οποίους καθώς μάθαινε όχι μόνο τα γράμματα αλλά και τα καλά και θεάρεστα ήθη, επειδή ήταν πολύ ευφυής, έμαθε πολύ σύντομα όσα ήταν αρκετά να του φωτίσουν τη διάνοια, για να καταλάβει την πλάνη του κόσμου, της πρόσκαιρης ζωής τη ματαιότητα και της ψυχής την αθανασία.

ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ

Κι εσύ και η γερόντισσα μητέρα σου είστε αφιερωμένες στην ορθόδοξη πίστη. Από τότε που αρχίσατε να εκπληρώνετε τις εντολές της νηστείας, της προσευχής, της ελεημοσύνης και της Μετάληψης, από τότε τα μυστικά της αλήθειας όλο και περισσότερο σας αποκαλύπτονται. 

Πράγματι αυτός είναι ο ορθός δρόμος: μέσω της εξάσκησης του γνωστού φθάνουμε στο άγνωστο. Κατά τη σιωπηλή και μακροχρόνια προσευχή η αλήθεια εμφανίζεται. Όμως η καρδιά σου φλέγεται από την επιθυμία, ώστε και πολλούς άλλους να κατευθύνεις στην οδό της αλήθειας.

Ο Άγιος Ελευθέριος και η μητέρα αυτού Ανθία

Στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους
O Άγιος Ελευθέριος έζησε το 150 περίπου μ.Χ. και γεννήθηκε στην Χριστιανομάχο Ρώμη. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι και από τους ευγενείς της Ρώμης. Κατείχαν σπουδαία θέση στην Ρωμαϊκή κοινωνία. Το σπουδαιότερο όμως ήταν, ότι ήταν πιστοί κι’ ευσεβείς Χριστιανοί. Βαδίζανε στη ζωή τους με το δρόμο του Θεού και εφαρμόζανε τις εντολές Του, παρ’ όλες τις δυσκολίες που υπήρχαν την εποχή εκείνη, για να ζεί κανείς χριστιανικά.

Η Μητέρα του, Άνθια ονομαζομένη, είχε διδαχθεί την πίστη του Χρίστου, από τους μαθητές του Αποστόλου Παύλου.

Οι Άγιοι Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης

Ειδωλολατρική μανία
Οι Άγιοι μάρτυρες Αυξέντιος, Ευγένιος Ευστράτιος, Μαρδάριος και Ορέστης, έζησαν κατά τους χρόνους τω αντίχριστων αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιλιανού, που βασίλευσαν κατά τα έτη 284-304.

Ο Άγιος Ευστράτιος αποφασίζει να μπει στον αγώνα
Την εποχή λοιπόν αυτήν που γινόταν η μεγάλη αιματοχυσία, ήταν στην πόλη των Αραβράκων και ο μακάριος Ευστράτιος. Αυτός ήταν θεοσεβής και ενάρετος άνθρωπος. 

Ο Άγιος Σπυρίδων ο Θαυματουργός, Επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου

Ανήκει στην ιερή φάλαγγα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων.
Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. και έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306 - 337) και του γιου του Κωνστάντιου (337 - 361).
Γενέθλια πατρίδα του ο Άγιος Σπυρίδων είχε όχι την Τριμυθούντα της Κύπρου, όπως γράφουν πολλοί και που σήμερα είναι ένα μικρό χωριό με το όνομα Τρεμετουσία, αλλά την γειτονική της κωμόπολη Άσσια.

Αυτό μας λέγει ο Άγιος Τριφύλλιος, πρώτος Επίσκοπος της Λευκωσίας και μαθητής του Αγίου Σπυρίδωνος. «Ούτος ουν ο Άγιος Σπυρίδων αγροίκος μεν ην ειπείν κατά την ανατροφήν, εν χωρίω Ασκία καλουμένω γεννηθείς εις την Κυπρίων επαρχίαν». Το χωριό Ασκία (πιο σωστά Άσκια) είναι η γνωστή κωμόπολη της Άσσιας, που είναι κοντάστην Τριμυθούντα. «Αγροίκος» σημαίνει άνθρωπος απλοϊκός, άνθρωπος που δεν σπούδασε, δεν έμαθε να γράφει και να διαβάζει καλά.

Μην απογοητεύεσθε και μη νιώθετε στενοχώρια...

Όχι στην απελπισία, η ζωή είναι ανυπόφορη μόνο για τους δυσσεβείς.

Δεν πρέπει σε οποιεσδήποτε περιπτώσεις και περιστάσεις να χάνετε το θάρρος σας ή να απελπίζεσθε. Η απελπισία φονεύει την ενέργεια που χρειάζεται για να λάβουμε στην καρδιά μας το Άγιο Πνεύμα.Ο απελπισμένος χάνει την προσευχή και νεκρώνεται για τον πνευματικό αγώνα.

Να ξέρετε ότι τη στιγμή της αποθαρρύνσεως και της απελπισίας δεν σας αφήνει ο Κύριος, αλλά εσείς αφήνετε τον Κύριο. Οτιδήποτε θλιβερό κι αν σας συμβαίνει, καλέστε νοερά τον Κύριο Ιησού Χριστό που ζει μέσα στην καρδιά σας.

ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Αμφιβολίες για την Χριστιανική πίστη. Οι έφηβοι μας πρέπει να φθάσουν μόνοι τους στο στάδιο της βεβαιότητας που έχουν οι ενήλικες για την χριστιανική πίστη. 

Το μόνοι τους δε σημαίνει μοναξιά άλλα με βάση τη δική τους πείρα πρέπει να φθάσουν στην ενηλικίωση ως Ορθόδοξοι, επειδή πιστεύουν ότι η ορθόδοξη πίστη είναι αληθινή, ότι μας δείχνει πώς είναι ο Θεός και πώς είμαστε εμείς.

Μόνο μια τέτοια πίστη θα μπορέσει να τους κρατήσει στην Ορθοδοξία για όλη τους τη ζωή. Μερικά παιδιά περνούν φυσιολογικά από την παιδική πίστη στην πίστη του ενήλικα, χωρίς τραυματικές εμπειρίες. 'Αλλά δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει το γεγονός ότι για πολλά παιδιά αυτή η μετάβαση συνεπάγεται μια βαθειά αμφισβήτηση και αναθεώρηση της παιδικής τους πίστεως.

Η Σύλληψις της Αγίας Άννης

Για τη μητέρα της Θεοτόκου Άννα, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Σύμφωνα όμως με την παράδοση της Εκκλησίας, ο Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα.

Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στη Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαίο. Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία.

Ο Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός

Η ζωή του
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας, που είναι στη Μ. Ασία, γύρω στα 250 μ.Χ. Ήταν μοναχοπαίδι. Οι γονείς του ήσαν ευσεβείς και καλής οικονομικής καταστάσεως. Ακολούθησε τον σκληρό, αλλά άγιο δρόμο της ασκήσεως, από μικρός. Σαν έγινε παιδί του Σχολείου, ήταν επιμελής. Έφευγε μακριά από συζητήσεις απρεπείς. 

Δεν ήθελε ποτέ του άτακτες παρέες. Προτιμούσε, αντί των παιγνιδιών, τις συναναστροφές των ηλικιωμένων. Κοντά στους μεγάλους και στους γέροντες άκουε συμβουλές και παραδείγματα, πού τον ωφελούσαν ψυχικά. Άκουε για τους εχθρούς, πού απειλούν την ψυχή και το χαρακτήρα του ανθρώπου. Μάθαινε για τις παγίδες, πού στήνει ο σατανάς στη ζωή των εναρέτων κι έβγαζε πολύτιμα συμπεράσματα.

Ο Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος

Καταγωγή και παιδική ηλικία
Στο χωριό Μουταλάσκη, κοντά στην Καισαρεία της Καππαδοκίας, κατά το έτος 439 έφεραν στο φως της ζωής τον Σάββα, οι «χριστιανοί και ευγενέστατοι» γονείς του Ιωάννης και Σοφία, που διακρίνονταν για την ευσέβειά τους. Ήταν μόλις πέντε χρονών, όταν οι γονείς του μετοίκησαν στην Αλεξάνδρεια, αφήνοντας το γιο τους στο θειο του Ερμεία, φοβούμενοι «το μήκος της οδού». Επειδή όμως η γυναίκα του Ερμεία ήταν δύστροπη και στενοχωρούσε με τη συμπεριφορά της το παιδί, ο θειος το έδωσε στον αδελφό του Γρηγόριο, στο σπίτι του οποίου βρήκε σχετική ηρεμία, παρόλο που οι δύο θείοι δεν έπαυσαν να φιλονικούν μεταξύ τους, για το ποιος «είναι κύριος αυτού», επειδή υπέβλεπαν την αξιόλογη περιουσία που είχαν αφήσει στον Σάββα οι γονείς του στη Μουταλάσκη.

Η Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς

«Που πορευθώ από του Πνεύματος σου...»
Το γνωστό γραφικό στίχο που πορευθώ από του Πνεύματος σου και από του προσώπου σου που φύγω... θυμίζει ο τρόπος με τον οποίο η χάρις του Θεού άγγιξε την ψυχή της Βαρβάρας και φωτίζοντας την με της θεογνωσίας το φως, την έκανε χριστιανή, για να φωτίζει έκτοτε και στους αιώνες τους πιστούς με την άθληση και το μαρτύριο της.

Στην Ηλιούπολη της Κοίλης Συρίας (Φοινίκης), πόλης κτισμένης στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Αντιλίβανο, γεννήθηκε η Βαρβάρα. Για τη μητέρα της δεν παραδόθηκαν από τους συναξαριστές στοιχεία, ο πατέρας της όμως μας είναι γνωστός. Λεγόταν Διόσκορος, ήταν τοπάρχης, πλούσιος και διέθετε κοσμική δύναμη. Την εποχή εκείνη συναυτοκράτορας του Διοκλητιανού. Ο τοπάρχης Διόσκορος είχε μια μοναχοκόρη, τη Βαρβάρα, προς την οποία έτρεφε απεριόριστη αγάπη και σ' αυτήν στήριξε πολλές ελπίδες.

ΟΤΑΝ ΄΄ΦΟΡΤΩΝΟΥΜΕ'' ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ

«Ή γυναίκα μου, βαθιά θρησκευόμενη, συνηθίζει να φορτώνει το μικρό μας αγό­ρι με ένα σωρό θρησκευτικά καθήκοντα, πού φοβάμαι ότι θα οδηγήσουν σε αντίθε­το αποτέλεσμα. "Ετσι δεν είναι;»

Σέ όλα τα πράγματα έχει iσχύ ό σο­φός λόγος των αρχαίων: "πάν μέτρον άριστον". Όταν ξεπερνάμε τα όρια, τότε μπαίνουμε στα χωράφια της υπερβολής, πού προξενεί ζημιά καί κατα­στροφή.

Η αρετή της νηστείας κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο

Δεν είναι ολίγες οί φορές, πού ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος έχει εκθειάσει την νηστεία καί τους καρπούς της στους μελιρρύτους λόγους του.

Ή νηστεία κατά τον Άγιο,«ταπεινώνει το σώμα καί χαλιναγωγεί τα σκιρτήματα της σαρκός, καθίστα την ψυχή πιο καθαρή, της δίνει φτερά, την ανεβάζει ψηλά καί την κάνει ανάλαφρη».